Last day – Saigon

Het is alweer de laatst dag, beter gezegd de laatste uurtjes in Vietnam en wat is het weer snel voorbij gegaan. Een land waar je nog makkelijk een paar weken langer kan rondkijken en genieten.

We gaan vanuit Cat Tien (waar we nog in de ochtend wat mooie vogels hebben gesport) richting de grootste stad van Vietnam Ho Chi Minh met 10 miljoen inwoners en 8 miljoen brommertjes ook lekker druk.

Aangezien we in de stad niet veel te zoeken hebben besteden we de laatste dag aan een ander toeristisch stukje van Vietnam, de Mekong delta echter waar 90% een bootje pakt om het standaard rondje te maken gaan wij met de mountainbikes op pad een route van ongeveer 40 km over platte goed begaanbare wegen. Halverwege hebben we lunch op een plek waar ze olifant-oor vissen verkopen, deze zien er zegmaar wel apart uit.

Tijdens het fietsen passeren we een aantal keer de vingers van de Mekong rivier, natuurlijk kennen we deze rivier al van onze reizen naar Laos en Cambodja. Toch is hier het einde van de rivier en het begin van de oceaan. We fietsen langs kokosnoten heel veel kokosnoten en de bijbehorende bomen. Overal om ons heen zien we kokosnoten en mensen die met kokosnoten aan het werk zijn, in stukken hakken, snoep van maken, vlechten tot touw of gewoon kapot hakken voor de inhoud. Het is een leuke tocht en aan het eind zien we dat de zon ook wel heeft geschenen vandaag…

Wat doe je dan verder nog in Vietnam, naja voornamelijk op zoek naar leuke eetplekjes. Langs de weg hebben we genoten van de Dim Sum en Bapao broodjes en de dag erna was het echt wat nieuws proberen met gefrituurde scorpioen en stieren penis. We sluiten de laatste avond af bij een brouwerij om hier wat speciaal biertjes te nuttigen en af te sluiten zoals voor de trip is begonnen met relaxte muziek, lekker eten en een lekker biertje.

Ciao Vietnam

Cat Tien Pt 3

De derde dag in het park ins aangebroken tevens de laatste dag om iets te kunnen spotten, dit keer vertrekken we om half 7. Gids, boot en lopen maar het begint allemaal te wennen zelfs de trekkingspaden komen bekend voor. Vandaag hebben we een vogelgids mee een aardige man die rustig alles voor ons probeert te spotten. In het begin zien we voornamelijk veel kleine vogels ver weg tussen de takjes maar wel in alle kleuren. We vertellen hem over de mislukte Gibbontour van gisteren en nog geen 30 minuten later zien we plots een Gibbon tussen de bomen slingeren. Dus advies, neem een Gibbon trekking voor de slangen en een Vogelaar voor de apen… Reuze logisch toch. We lopen door maar het wil niet echt lukken met de vogels, ja ze zijn overal te horen maar echt goed zien lukt niet (op een groene duif na (zie voor het voorbeeld de foto’s van Sumatra)) We geven het een beetje op maar de gids zegt dat we gewoon smiddags nog een ronde gaan doen. Wij besluiten in het park te blijven en regelen 2 kinderfietsjes met een poesiemandje. Even actief en een stukje rijden we rijden over de hoofdweg richting het krokodillenmeer, helaas zullen we deze niet zien wegens tijdsgebrek maar worden wel verrast door twee grote wooly necked stocks. Deze vliegen over samen met nog wat van die witte fladderaars en daarna steekt er een eekhoorn over en zie ik nog een fel blauw vogeltje, we vragen ons af waarvoor we steeds een gids meekrijgen want zonder gaat ook prima.

Sorry voor het ontbreken van de foto’s maar het was voornamelijk Nikon Z6 tijd vandaag maar om het goed te maken toch een plaatje.

We besluiten om na een uur trappen om te keren, met 30 graden op een kinderfiets is toch best ongemakkelijk. We stoppen nog een paar keer onder andere bij een klein mangrove stukje, vanwege het droge seizoen is hier geen water dus kunnen we deze bomen van dichtbij begluren.

Terug bij het info centrum komt onze gids eraan tijd voor een laatste poging met gids in het bos. We starten met dezelfde route als vanmorgen en dit keer meer geluk, een aapje, parkieten en een witkop specht kunnen we zien. Helaas is het niet gelukt om de Lemur monkey te vinden maar deze tocht ook niet met lege handen afgesloten. We lopen het bos uit richting de weg en plots landen er nog 2 hornbills boven ons in de bomen, een mooie afsluiter van deze dagen in het park. Helaas zit de reis er bijna op en gaan we richting de grote stad. Misschien daar de tijd om nog wat plaatjes toe te voegen aan dit verhaal.

Een afsluitend beestje

Cat Tien Pt 2

Zo dat is even wennen, een wekker om vier uur in de ochtend. Ja we moeten er vroeg uit want er staat een Gibbon trekking te wachten op dag twee in Cat Tien National Park. Net zoals de dag ervoor gaan we weer met de boot de rivier over. Ze hebben het ondertussen nu al 4 keer verteld maar ik blijf de naam van de op een na grootste rivier in Vietnam vergeten. Naja in het donker dus naar de overkant om vervolgens eeh tjah we zien even niemand. Op zoek naar leven gaan we naar het info centrum maar ook hier niemand, dan maar ff roepen… Uiteindelijk komt er een manneke vanuit het donker tevoorschijn, heel veel zegt het manneke niet enkel dat er nog twee meegaan… Het zal allemaal wel en al snel zitten we in een elektrisch karretje op weg naar een ingang in het bos.

Continue reading Cat Tien Pt 2

Cat Tien NP

We zijn weg uit het iets te drukke Da Lat, nouja voordat we de tas weer pakken doen we eerst nog een korte trekking vlakbij het grote meer waar we de dag ervoor ook verbleven. De trekking is niet zo zwaar en 9 km lang, na de dennenbossen zitten we al snel weer in een gewoon bos. Om ons heen zijn vele vogels te horen en ze zijn dit keer ook zichtbaar, midden op het pad duikt een dikke vogel op met een rode kuif, zwart wit gestreept pak en een blauw blousje, het had zo familie van de vlaamse gaai kunnen zijn. Iets verder hangen in de bommen ook nog wat geel en rood gekleurde vogel, echt heel veel zijn het er niet maar overal waar we komen krijgen we te horen dat 50 jaar geleden de regering toestemming heeft gegeven uit nood het bos leeg te plukken, dat is dus destijds ook gebeurd en vandaar dat het nu lastig is iets levends nog te vinden in de bossen.

Jungle bloem

We gaan weer richting het meer om vervolgens met een boot naar de overkant te tuffen, daar is onze lunchplek een relatief rustig plekje langs het meer niet bereikbaar voor de auto’s.

Na de lunch is het tijd om afscheid te nemen van dit plekje en het meer op te gaan in een kajak. Helaas is de wind op het meer best stevig waardoor er van een relaxed tochtje gaan sprake is, op de terugweg zien we nog een grote ijsvogel langs vliegen. Een mooie afsluiter voor Da Lat. Na een avondje lokaal eten in tijdens de dwaaltocht in de stad is het tijd om te slapen en ‘s morgens vroeg te vertrekken richting Cat Tien.

Vis te koop

Zonder ontbijt vertrekken we uit het hotel, (het is hier namelijk zo slecht dat je beter niets kan nemen.) Onze chauffeur van afgelopen dagen staat alweer te wachten en onderweg stoppen we voor wat koffie en een soep ontbijtje. Na een kleine 5 uur belanden we tegen de rivier aan op het randje van Cat Tien National Park.

In de namiddag horen we al vele geluiden uit het bos tegenover de rivier komen, tijd om de locatie zelf van dichterbij te bekijken. Met een veerboot steken we over en vanaf daar hebben we een korte (7 km) wandeling langs een paar oude bomen en uiteindelijk een stroom versnelling, onze gids weet veel van de planten en de bomen en spot her en der ook wat kleine dieren voor ons. Zelf lukt het ook aardig door het vinden van de witte lantaarn kever. Richting het water komen we nog in de verte wat lemuur apen tegen, ze zijn moeilijk te spotten maar de lange witte staart herken je meteen.

Camospider
Daar gaat de zon, bij de stroomversnelling

Langzaam lopen we weer naar het basecamp waar nog een nachtsafari staat te wachten, dit blijkt echter één grote zooi te zijn voor ons word een vrachtwagen met 20 lokale ingeladen en deze gaan alsof het een karaoke avontuur is de jungle in. Op een stekelvarken en 3 herten na zien we dan ook echt heel weinig, misschien wel mede omdat de gidsen met 40 over de weg stuiterden en een Chinees gezin achter ons ook niet begreep wat de bedoeling was. Naja hopelijk gaat morgen meer brengen dan hebben we een early bird Gibbon tour en een bezoekje aan een waterval…

DALAT

Na een toch wel geslaagd oud en nieuw feestje zijn we doorgevlogen naar Dalat, de stad van de bloemen, aardbeien en eten. Aangezien we het deze dagen nog niet zo heel spannend hebben gemaakt volgen hier wat plaatjes. De plaatjes zijn o.a. van een bloementuin, een uitzichtpunt na een stukje met de kabelbaan en natuurlijk wat lokaal eten.

Typisch Vietnamese bloementuin
Aardbeien plukkers in het veld
Aardbeien te koop op de lokale markt
Dalat by night
Kwarteleitjes in rijstmelk
Coffee time at the lake
Vlinder in de koffietuin
Snail with minced pork

Wist je dat er in Vietnam veel ongeschreven spelregels zijn in het verkeer zo rijden de auto’s op een tweebaansweg links en de brommertjes rechts inhalen gebeurd dan ook met veel getuuter rechtsom. Wil je als voetganger een drukke weg overstekken let dan alleen op de auto’s en bussen deze stoppen niet, de duizenden brommertjes zullen als je gewoon blijft lopen netjes om je heen rijden, probeer dit niet met je ogen dicht.

2020

Daar zijn we dan, het nieuwe jaar is begonnen en omdat we nu toch op een vliegveld zitten mooi tijd om terug te kijken op afgelopen dagen.

Onze vrije dag begon vlakbij de Hang en cave, hier hebben we een rustige dag gehad en een kleine wandeling gemaakt. Aangezien onze verblijfsplaats langs een enkele weg zat waren er helaas niet veel opties, bij terugkomst was net een doser familie reis aangekomen tijd voor ons om in te pakken en door te gaan.

We vertrekken vroeg in de ochtend richting Hue met een tussenstop bij de vinh moc tunnels, deze tunnels liggen midden in het front gebied van de Vietnam oorlog en het stelsel dient als een grote schuilkelder voor de lokale bevolking. Met een aantal openingen richting de kust waar de bevoorrading plaats vond en een aantal uitgangen op het land. Sommige stukken in de tunnel zijn helemaal donker het is een apart gevoel om op de tast door de tunnel heen te gaan. Op andere plekken hebben ze met beelden het dagelijks leven in de tunnel proberen weer te geven met een kinderopvang, wasplaats, diverse leefruimtes en ook een aantal schuilkelders voor de bombardementen. Het is indrukwekkend hoe deze tunnels door de mens zo zijn gemaakt, het verbaast ook dat ik op de meeste plekken bijna niet hoef te bukken.

We gaan door naar Hue en moeten even wachten op 2 passerende treinen. De slagbomen en wissels worden hier nog met de hand bediend dus het duurde iets langer dan dat je in Nederland gewend bent.

In Hue zitten we weer in de stadse drukte tijd om ons klaar te maken voor oud en nieuw en een binnenlandse vlucht die de ochtend erna al om 8:25 vertrekt. We gaan ergens eten een lokaal restaurant wat we in de Hang En cave als tip hadden ontvangen, hier bestellen we 5 borrelhapjes voor 5 euro p.p..

Het smaakt allemaal erg goed en zitten ook bomvol. Opvallend genoeg zit dit restaurant niet in het drukke uitgaanscentrum tussen alle andere restaurants maar is het wel continue druk, ook de ober valt op door ons uitgebreid in het Nederlands uit te leggen hoe we alles zouden moeten eten.

We gaan door naar een koffie plek en terwijl het begint te regenen lopen we langs een druk plein met live muziek. Uiteindelijk blijkt dit feest voor het eerst te zijn en heeft de gemeente besloten hiervoor Highway 1 af te sluiten.

We vinden een plek om te zitten en krijgen bij de tweede bak koffie plots een biertje aangeboden door de locals die daar zo te zien al even zitten. Het wordt al snel gezellig en alles wordt gedeeld en gelachen. Om 10 voor twaalf tijd om het plein te gaan bekijken, hier is net een band met veel vuur gestopt met spelen en is het tijd voor een speech van de grote oebiedoebie hier. Dan begint het aftellen vuurwerk en natuurlijk ABBA, omdat we er weer om 5 uur uit moeten maken we het niet te laat, we nemen afscheid van onze nieuwe vrienden bij de koffietent en gaan na nog een paar foto’s richting bed. Uiteindelijk zijn we de hele avond feestend doorgekomen voor 9 Euro p.p. tijd om te tukken en terug te kijken op weer een geslaagde dag.