Category Archives: Vakantie 2017 – Colombia

de dag dat we vertrokken 

uit Cartagena naar Santa Marta, een iets kleiner stadje op zo een 300km afstand. Aangezien afgelopen dagen niet veel spannends is gebeurd kunnen we een kort verhaal ophangen over Colombia. Voor de meeste mensen is colombia een ruw gevaarlijk land en schieten ze iedereen dood met een polshorloge, daarnaast is de cocaïne hier gratis te krijgen politie corrupt en leven de mensen nog in papieren hutjes. Nouja dat is het hier dus absoluut niet ja we hebben politie gezien langs de weg controles uitvoeren op papieren, ja we hebben een zakje cocaïne verhandeld zien worden aan een dronken Brit en ja we hebben 5 ambulances gezien met zwaailichten aan zodat ze sneller door het verkeer kunnen komen. De mensen hier zijn aardig spreken geen centimeter Engels maar proberen altijd een gesprek aan te gaan. Het eten is hier top, nee geen gefrituurde vogelspinnen of schapenhersenen maar lekkere verse vis en draadjesvlees.

Tijdens de route naar santa Marta zien we wel de eerste krottendorpen langs de zee, hier zullen ze het een vissersdorpje noemen. ook rijden we door de stad waar vorige maand 3 ton wit poeder in beslag is genomen, een grote smeriger stad vergelijkbaar met een Rotterdam met de maasvlakte tegen de stad aangebouwd. Een groot deel van de route gaat door een mangrove moeras combi waar vele pelikanen roofvogels en ibissen worden gespot, voor het kleine grut rijden we te hard en onze norse chauffeur heeft niet echt zin om ergens te stoppen. 

Nog een paar uur en de toch naar de verloren stad gaat beginnen, hopelijk met een beetje schaduw en veel dieren. We hopen natuurlijk dit jaar meer slangen te kunnen vinden als voorgaande keren in zuid Amerika we wachten af. 

Cartagena

And so the story begins… ja ons avontuur is begonnen, in een grote stad ten oosten van Panama stad. een collega zei nog niet zo lang geleden op Schiphol dat de eerste rij een start van het avontuur is, bij ons begint het pas op de eerste volle dag.

Cartagena is een vrolijk gekleurde typisch midden Amerikaanse stad. Tranquilo in de supermarkt en gehaast gescheld en getoeter op de weg. We zitten hier in posada le fe een klein schattig optrekje in het midden van de oude stad. Zeker een aanrader met 1 klein probleem, de 2 vrouwtjes die hier werken spreken geen woord Spaans. Gelukkig bestaat er nog iets van Google translate en een dosis inschattingsvermogen dus alles loopt wel ok. 

In de stad zijn overal kunstwerken te zien op de muren, na de zwarte periode proberen de mensen hier het beste ervan te maken, ze zijn vrolijk en behulpzaam en houden van een grapje.

de eerste dag doen we rustig aan een kleine wandeling door de oude binnenstad, zonder route en blind navigeren. gelukkig zijn bijna alle straten hier recht dus als je kan tellen is het best eenvoudig. In de stad zien we wat oude gebouwen een theater met gieren op het dak en een muur met kanonnen gericht op de hoge flats aan de andere kant van het water.

Al snel loopt de temperatuur op en is het tijd om siësta te houden, tijdens de siësta lezen we de weersomstandigheden in Nederland. Precies op de juiste dag vertrokken ook hier moeten ze lachen om alle foto’s met sneeuw en ze vragen zich af hoe men dat kan overleven… Het is ook niet zo gek want hier komt de temperatuur in de Winter niet onder de 20 graden. We rusten wat en genieten van de overvliegende parkieten, de zwevende gieren en een verdwaalde albatros. plots begint het te druppelen en komt er een heuse hoosbui langs, daar ging dag 1…

De volgende dag besluiten we om naar een vogelpark te gaan, dit om alvast te trainen op het spotten van vogels en checken of de camera nog doet wat ie moet doen. Het park is een uurtje rijden langs de chaos van de stad, men is hier nog onbeschofter in het verkeer als vele andere landen, ik mag het wel een beetje schelden op je slome voorganger. 

In het park is het genieten, geen kleine hokjes en een goede staat van het park. 

zo vliegen de dagen wel voorbij en genieten we al vanaf dag 1. Wel hopen we veel vogels ook nog in het wild te vinden maar dat avontuur begint pas over 2 dagen. 

Van code oranje naar code geel 

Zo daar gaan we dan op naar een nieuw land en dit keer precies optijd. terwijl in Nederland vanaf 10 uur het land platligt vanwege een paar witte vlokken zijn wij 45 minuten eerder vertrokken richting Newark New York.

De standaard debiele incheckprocedures voor de US zijn nog niet veranderd, de lange trip van wachten en zitten is begonnen. Gelukkig blijven we niet lang in de US, het onpersoonlijke en de roboteske manier van werken bevalt totaal niet. Bijna overal is de bediening vervangen voor tablets en contant betalen is onmogelijk… Gelukkig zijn we op Schiphol tegenwoordig ook al wat gewend.

Snel door naar Panama, waar de jassen wel uit kunnen. Veel tijd om te genieten in Panama is er niet, door een vaag defect aan een hekje vertrok het vliegtuig vanaf New York een half uur later als gepland, nu hadden we ruim bij landing toch nog 41 minuten om bij de volgende gate te geraken. met wat duw en dringwerk stonden we al snel voor de juiste gate en binnen een half uur in het volgende vliegtuig… copa airlines, nu gaat het echt zuid amerikaans worden.

bijna midden in de nacht belanden we in colombia, nog voordat we bij het hotel zijn word het eerste wit al aangeboden (door de taxi chauffeur) wij zijn te moe en gaan slapen… dromen van een wit Nederland