Category Archives: Algemeen

Hoàng Su Phì

We zijn weer terug in Hanoi, dit na een dagje in het niet toeristische Hoang Su Phi, wat meer klinkt als Wang Soeppie maar dat terzijde.
Na het voor ons iets de toeristische Ban Dan (een Centerparcs van Homestays.) Gaan we verder met de auto naar het westen. Na een lang stuk over de snelweg gaan we net na de lunch (een beetje gebakken rijst zonder al teveel smaak) rechtsaf, de weg is meteen al gehalveerd in zijn breedte en slingers langs een berg. In halen lijkt ons bijna niet mogelijk maar onze chauffeur is een held in die toeren.

Mr Driver, loves to pass horn and eat to spicy things

Ergens bij een klein dorpje gaan we linksaf, ik probeer via Google Maps te achterhalen waar we uberhaupt naar toegaan maar uiteindelijk blijken onze gids en chauffeur net zo goed te weten als ikzelf. We moeten een aantal keer draaien en de spanning loopt lekker op, als we uiteindelijk de juiste weg zijn ingeslagen praten ze er nog ff lekker op los. Gelukkig staat alles op tape dus we konden er uiteindelijk goed om lachen.

Ineens staat er een niet al te groot menneke langs de weg, we moeten stoppen en het blijkt de eigenaar van de homestay te zijn, vanaf hier verder te voet. We lopen terwijl de zon bijna onder is door de rijstvelden, de schitterende vergezichten doen vergeten dat we aan het lopen zijn. Niet veel verder nog even een sprok over een sloot bij een leuke waterval en hop we komen bij een echter homestay uit.

De familie inclusief de kinderen heten ons allemaal persoonlijk welkom en duiken daarna de keuken in voor een heerlijk avondmaal.
Het is vroeg naar bed want de volgende dag wacht ons een lange weg terug naar de hoofdstad.

Hanoi is the place

Na een lange vlucht via Istanboel (Turkije) zijn we met een sneltrein naar Hanoi gevlogen de start van deze trip. Een landing 60 minuten voor op schema dat is nog niet vaak gebeurd en dat in een gezellig overvol vliegtuig met allemaal mensjes niet veel groter dan twee opeengestapelde vuisten.

Met deze groep vietnamezen en vermoedelijk chinezen zetten we de landing in en staan we even later in de welbekende rijen voor een stempeltje, geen onderscheid tussen locals en buitenstaanders nee alles in dezelfde rij… Een klein uurtje wachten en we zijn er doorheen, ook de rest is niet heel spannend chauffeur op tijd en een grote brede weg recht op het stadscentrum van Hanoi af.

Het is ondertussen al bijna 6 uur s avonds dus tijd om even rond te kijken in de stad. We zijn echt in het centrum gedropt, midden tussen de scootertjes, winkeltjes en restaurants… De volgens Tripadvisor beste bha mhi (ofzoiets)tent ligt op een steenworp van de voorduur af… Toch besluiten we eerst voor een goede koffie te gaan, lokaal product en goed sterk. Althans mijn versie moet natuurlijk meteen anders met condensed milk en cocos is het plaatje direct anders.

KAFA CAFE HANOI

Na de koffie nog een blokje om het is drukker aan het worden veel opvallende winkels met misschien wel als meest opvallende de vele stalletjes waar ze kerstman outfits verkopen… Maar we gingen hier toch naartoe om die commercie te ontvluchten? Ja bijna gelukt dus 🙂

Tijd voor eten voor we ons gaan klaar maken voor een early bird wake up call. We pakken zo ongeveer de eerste de beste hot pot/bbq foodstall en ploffen neer voor een 240 duizend roepies (nog geen 10 Euro) hebben we een plaat vol met groente vlees en vis en 2 biertjes.

LY NHUNG BBQ HANOI

Mooie start, morgen naar Ba Be, geen idee waar we verblijven dus of er aankomende dagen iets nieuws online gaat komen…. Het zou zomaar kennen, of niet…. Ciao!

The last stop

Normaal december er volgen weer nieuwe posts uit een nieuw land, dit keer gaan we de kick-off iets anders doen. De laatste dag werken voor 2019 zit erop, snel naar huis met nummers van Limp Bizkit en de Foo Fighters gaat het niet langzamer ondanks de standaard Hilversumse drukte.

Snel omkleden en klaar maken voor een trip naar Amsterdam richting the Q-Factory, een voor ons nieuwe locatie in een relatief nieuwe wijk in Amsterdam. Vandaag muziek van Braindogs een Tom Waits tribute band met o.a. Ian Siegal. (Ja die van la truite en een paar weken geleden in Tivoli.)

De overvolle trein hobbelt door naar Muiderpoort, zo dit station kan ook van de bucketlist af, voor het eten gaan we naar de brouwerij Poesiat en Kater. Goed eten en lekkere biertjes.

Het brouwproces van Poesiat & Kater

Door naar de Q-Factory een bar hotel winkelcentrum en concertzaal in één, het is even zoeken naar de juiste plek maar al snel staan we in een zaal met goede isolatie. Het duurt niet lang voor de mannen van Braindogs op komen treden alle bekende en minder bekende nummers van Tom Waits volgen, de afwisseling van zangers geeft een extra dimensie en het sfeertje is perfect, deze staat op de lijst van beste shows van 2019.

Braindogs (Ian Siegal)

Na het concert nog even afzakken in een andere brouwerij, de eeuwige jeugd, meer een kroeg dan brouwerij maar met een ongeveer 16 biertjes op de tap genoeg keus. We bevinden ons tussen de net afgestudeerden die vrolijk meeblehren op ABBA en Robbie Williams, het zou zo een flaterreunie kunnen zijn.

Het is ondertussen ergens in de buurt van 1 uur en de laatste trein staat klaar om richting Hilversum te vertrekken, de laatste concertavond van het jaar is afgelopen het is aftellen naar Vietnam. Over een paar dagen landen we in Hanoi! De avond is echter nog niet voorbij in de trein zitten we tussen de half gare mensen, de een hangt tegen de deur aan en kotst zichzelf onder terwijl er 3 Fransen zich druk maken met een fles witte wijn. Ineens toveren ze wat kaarten naar boven en begint 1 van de Fransen de Victor Mits van Frankrijk uit te hangen met wat leuke trucjes gaat de rit toch een stuk vlotter voorbij… Nu snel naar bed morgen maar eens kijken hoe we de tassen gaan vullen.

Van code oranje naar code geel 

Zo daar gaan we dan op naar een nieuw land en dit keer precies optijd. terwijl in Nederland vanaf 10 uur het land platligt vanwege een paar witte vlokken zijn wij 45 minuten eerder vertrokken richting Newark New York.

De standaard debiele incheckprocedures voor de US zijn nog niet veranderd, de lange trip van wachten en zitten is begonnen. Gelukkig blijven we niet lang in de US, het onpersoonlijke en de roboteske manier van werken bevalt totaal niet. Bijna overal is de bediening vervangen voor tablets en contant betalen is onmogelijk… Gelukkig zijn we op Schiphol tegenwoordig ook al wat gewend.

Snel door naar Panama, waar de jassen wel uit kunnen. Veel tijd om te genieten in Panama is er niet, door een vaag defect aan een hekje vertrok het vliegtuig vanaf New York een half uur later als gepland, nu hadden we ruim bij landing toch nog 41 minuten om bij de volgende gate te geraken. met wat duw en dringwerk stonden we al snel voor de juiste gate en binnen een half uur in het volgende vliegtuig… copa airlines, nu gaat het echt zuid amerikaans worden.

bijna midden in de nacht belanden we in colombia, nog voordat we bij het hotel zijn word het eerste wit al aangeboden (door de taxi chauffeur) wij zijn te moe en gaan slapen… dromen van een wit Nederland